Dm Gm

У мяне сям’я, сем сыноў ды я,

A7 Dm

Ды яшчэ жана з трыма дочкамі.

Gm Dm

Аж дванаццаць душ, я ж адзіны дуж,

A7 Dm

Кожны дзень усім есці хочацца.

То мая спіна ў полі горбіцца.

Сыйдзе сем патоў, покуль я дамоў,

Прыбрыду дамоў з поўнай торбаю.

І смяялася ўся ваколіца:

“Настругаў дзяцей, а цяпер штодзень

На каленях ты хлебу молішся”.

Наляцелі ўраз чорны вораны –

У радзімы край, той варожы грай

На крылах прынёс бяду й гора нам.

Сем сыноў маіх, нібы волаты.

Цэлых тры начы лязгалі мячы,

На чацвёрту ноч стала холадна.

Але ж родны край зла пазбаўлены.

“Што за сенажаць?” – Як снапы ляжаць,

Сем сыноў ляжыць акрываўленых…

Як заплакала ўся ваколіца –

Падгалошвалі, ой прыгожыя,

Сем дзяўчат маіх, сем удовіцаў…

Ды яшчэ жана з трыма дочкамі –

А цяпер адзін, быццам цень адзін,

Цэлы дзень адзін – жыць не хочацца.