Анатоль Кудласевич

Квет спакаў — а не жанчыну,

І спытаў без дай прычны:

— Паглядзецца ў цябе можна мне? —

Адказала так: “Хлапчына!

Ты спазніўся, я — замужняя.

— Ну, і што з таго, ей Богу!

Пройдзем побач па дарозе,

Прапанова ж мая слушная?

— Не, не будзе ў нас нічога,

Ты спазніўся, я — замужняя.

— Мне не трэба гэта знанне,

Да мяне прыйшло каханне!

— Ты вось так кахаеш кожную?

— Не…

— Мяне ты не абманеш…

— Ну, навошта ты замужняя?

Dm Gm

Ты такая прыгажуня сінявокая,

C7 F

Што сустрэчныя мужчыны ажно войкаюць —

Gm A Dm A Am

Ты замужняя жанчына, ты замужняя.

2/р. B Dm B A Dm

Dm Dm

Мо на шчасце, мо на гора неспатольнае,

H# F

Калі сэрцам загаворыш — стану вольны я,

Gm A Dm

Будуць крылы за спіною, нібы ў жорава,

B A Dm A Dm

Толькі трушчыць нас з табою лёсу жорнавам.

Ты замужняя жанчына, ты замужняя.

Прыйдзе вечарам з завода ён з паўлітраю —

Як уджаліць брыдкім словам — зашчыміць душа,

Выйшла замуж за такога — жыць дый мучыцца.

І сустрэчныя мужчыны больш не войкаюць.

Моцна шлюбнымі пярсцёнкамі апутаны

Вашы рукі, а душа ваша пакутуе.

Замілуемся з табою — будзем вольнымі.

Ты замужняя жанчына — не жанаты я…