Am C Am C

Раскажы, казача, пра сваю удачу,

Am Dm F E Am A7

Пра сваю удачу – дзеўчыну- красу.

Dm G C Am

Чуеш, у калысцы немаўлятка плача,

Dm Am F E Am F7#

Распусціла жонка рыжую касу.

На канюшні конік, конік вараненькі

Hm Em F# F#7 H7 /A/D6/D

Зачакаўся волі, цокату падкоў.

Атаман пакліча казака ў дарогу,

Dm Gm A7 Dm D7

Выедуць станіцай у далёкі пуць.

Gm C7 F Dm

З”едзеш ад святога роднага парогу –

Gm A7 Dm A7 Dm H7

Толькі сваёй хаты, хаты не забудзь.

Em Am Am6 H7 Em / D / G/ G+3/A7/Dm

Хлопец падрастае, як на лес глядзіць.

Пра сваю удачу – сына-малайца.

Оё, каб ты, казача, паглядзеў- пабачыў,

Як вядуць нявестку ў хату з-пад вянца.

Зачакаўся волі, цокату падкоў.

І нявестка й жонка горкі слёзы л”юць…

Выязджае сын твой да цябе ў падмогу,

Дома плачуць дзеці – дзеці хай растуць.

Хлопцы падрастаюць як на лес глядзяць.

Жыцце праляцела, шчасцейка сплыло:

З піпкаю на прызбе ты сядзіш і плачаш,

Не хапіла часу, часу не было.

Эх, ты мая доля, доля казака!