Да сэрца мару прыгарнуў

Am

І сормна прызнацца,

C Em

Што напаткаў сваю вясну, —

H Em

А ёй няма шаснаццаць!

Не кожнаму прысняцца

Такія мроі і любоў,

Якой няма шаснаццаць.

Душу з душой пазнацца.

Нябёсы позіркам акінь, —

У іх вачах шаснаццаць.

Не варта прыпыняцца.

Ты прывітай квятамі дзень,

Хай будзе іх шаснаццаць.

Павінна нагадацца,

Што ты любіў адзіны раз,

Калі было шаснаццаць.